Het verschil tussen flashing en cavitatie

Geregeld wordt ons de vraag gesteld wat het verschil is tussen flashing en cavitatie. Beide ontstaan namelijk als de druk na een vernauwing (bijvoorbeeld een afsluiter of regelklep) onder de dampdruk van de vloeistof daalt. Uiteraard is dit geen wenselijke situatie in een productieproces. Wat houden deze begrippen nu precies in en zijn deze te voorkomen?

Cavitatie is afgeleid van het Latijnse cavitare, dat uithollen betekent. Alle leidingcomponenten die een barrière, weerstand of vernauwing in de leiding vormen kunnen flashing en cavitatie veroorzaken. Het meest nauwe punt in een stroming wordt de vena contracta genoemd. Als er een vloeistof door bijvoorbeeld een afsluiter of regelklep stroomt, zal in de vena contracta de doorstroomsnelheid bij gelijkblijvende toevoerdruk toenemen. Dit zorgt ervoor dat de statische druk daalt. Indien de statische druk onder de dampdruk van de vloeistof daalt, ontstaan er dampbellen. Dit is te vergelijken met het koken van water. Dit dampmengsel wordt ook wel twee fasen stroming genoemd. Nadat dit mengsel de vena contracta heeft gepasseerd, daalt de doorstroomsnelheid weer. Dit heeft als gevolg dat de statische druk weer boven de dampdruk uit stijgt en de ontstane dampbellen weer in elkaar klappen (imploderen). Dit proces noemt men cavitatie.

De effecten van cavitatie kunnen helaas nog niet compleet worden verklaard. Echter zijn de nadelige consequenties wel te benoemen.

De vier meest belangrijke:

1. Geluidsoverlast;

2. Ernstige schade aan leidingcomponenten met lekkage of breuk tot gevolg;

3. Beperking van de doorstroomcapaciteit;

4. Drukinstabiliteit in het proces.

Dit kan er toe leiden dat het productieproces gestopt moet worden om schade te herstellen en de productiecapaciteit opnieuw te optimaliseren.